Als creatief verbinder kruip ik in de huid van klanten en help ze de doelgroep te zien zoals ze is in al haar diversiteit. En ik help klanten schitteren voor hun doelgroep. Als oprichter van Bedrijvige Vrouwen zet ik samen met mijn team vrouwelijke ondernemers in the spotlight. En dat gaat me goed af.
Dus waarom deelnemen aan een training waarin ik mijn personal brand ontdek, zichtbaar maak voor de buitenwereld en ga managen. Omdat ik schitter in het zichtbaar maken van anderen. Reden dus om me in oktober 2016 aan te melden voor de training van BrandedU van niemand minder dan Nancy Poleon.
Het jaar 2017 wordt voor mij dus het jaar waarin ik mezelf laat schitteren! Ik begin door in deze blog te delen waarom ik doe wat ik doe en wat ik hiermee hoop te bereiken. En dat vraagt ook om een stukje kwetsbaarheid. Er was namelijk een tijd in mijn leven dat ik niet mezelf kon zijn.
Waarom creatief verbinden?
Terugkijkend op mijn leven was ik altijd al een verbinder. Van jongsafaan probeerde ik vriendjes en vriendinnetjes samen te brengen en elkaar aardig te laten vinden. Ik begreep de uitspraak drie is teveel niet. Waar vriendinnen jaloers waren als er een derde vriendin op de buhne kwam, dacht ik juist hoe meer zielen hoe meer vreugde. In hele drukke periodes van mijn leven organiseerde ik bewust etentjes of uitjes met meerdere vrienden tegelijk. En als het klikte raakten sommige van mijn vrienden weer met elkaar bevriend.
Als kind van een witte Nederlands-Engelse moeder en een bruine Surinaams-Antilliaanse vader ben ik gewend tussen verschillende werelden te ‘reizen’. Ik had een fantastische tijd op de basisschool, een school met kinderen afkomstig uit allerlei landen. Mijn middelbare schooltijd was minder rooskleurig. Als een van de enigen van de basisschool ging ik naar een elitaire school. Ik voelde me daar niet op mijn plek. Veel kinderen woonden in kasten van huizen. Ze gingen 3 keer per jaar op vakantie. Wintersport, tennis en hockey waren de populaire sporten. Ik was een van de weinige kinderen met een alleenstaande moeder met een krap budget. Kinderen met een kleur waren er op school al helemaal niet. Ik lachte mee als er in de geschiedenisles grappen over de filmpjes over het slavernijverleden werden gemaakt. Hoe ik me van binnen hierbij voelde, zag niemand.
Een tijd dus waar ik niet mezelf kon zijn, zonder me daar echt bewust van te zijn. Pas toen ik steeds vaker in Amsterdam kwam en daar ook ging wonen en studeren, leerde ik het gevoel van jezelf kunnen zijn kennen.
Authentieke verbinding is waar je als mens en organisatie van groeit
Mijn waarom achter mijn bedrijf is dus mijn persoonlijke ervaring. Een ervaring die enerzijds met mijn eigen persoonlijkheid op dat moment te maken had. Maar anderzijds ook met de wijze waarop veel van de gepriviligieerde kinderen van mijn middelbare school andere mensen tegemoet traden. Wanneer mensen en organisaties een ‘ander’ met een open en frisse blik tegemoet kunnen treden en mensen beter leren zien, kunnen ze echt met anderen in verbinding komen. En authentieke verbinding met je doelgroep is waar je als mens en organisatie van groeit, ook financieel.
Achteraf gezien ben ik blij dat ik in mijn leven (en nu nog) in zoveel verschillende ‘werelden’ heb mogen ‘gluren’. Dankzij dit voorrecht heb ik de omgangscodes en communicatieregels van verschillende groepen mensen van binnenuit leren kennen. En dit is een belangrijk asset om klanten te helpen hun doelgroep te zien zoals ze is in al haar diversiteit.
Creatief verbinden: hoe doe ik dat?
Het begint met je doelgroep te zien. En dat vraagt om luistervaardigheden. Hoe moeilijk is het immers niet om naar een ander te luisteren zonder achter je eigen overtuiging tijdelijk een vraagteken te zetten? Dit betekent niet het twijfelen aan eigen ideeën, maar een aanzet tot een gemeenschappelijke ruimte, een tijdelijke tussenruimte om te kunnen luisteren en de ander te kunnen naderen. Een soort tussenruimte creëren, waar mensen vanuit verschillende achtergronden met elkaar in verbinding kunnen komen. En nee dat heb ik niet zelf bedacht. Janssens en Steyaert (2001) hebben het over deze tussenruimte en, en spreken van ‘opzij stappen in het artikel Taal als toegang tot horizon dat Halleh Ghorashi in 2009 schreef.
En dat het niet altijd eenvoudig is om die tijdelijke tussen ruimte te creëren merk ik bijna wekelijks. Wanneer ik bijvoorbeeld iets bespreek met een docent wanneer ik vind dat zij/hij mijn dochter onheus heeft behandeld. En dat is slechts een voorbeeld.
Na het lezen van dit artikel van Halleh Ghorashi realiseer ik me dat ik in mijn werk vrijwel altijd streef naar het creëren van een tijdelijke gemeenschappelijke ruimte waarin verschillende mensen nader tot elkaar kunnen komen. Grappig genoeg noemt Halleh ook nog een oud-docent van mij van de VU als het gaat om de belangrijkste condities om een dergelijke tussenruimte te maken. Volgens Tennekes zijn dit openheid en nieuwsgierigheid. Twee van de kwaliteiten die diverse relaties mij toeschrijven, nadat ik ze voor een van de opdrachten van Nancy’s training per mail vroeg naar mijn vaardigheden en kwaliteiten.
Helen Sumter, creatief verbinder
Ik kruip in de huid van de doelgroep en help klanten om de doelgroep te zien zoals ze is. Ik creëer een open blik en verzamel waar nodig de ontbrekende kennis die het mogelijk maakt anderen met open vizier te benaderen.
www.sumpro.nl